Καλά Χριστούγεννα, sis…
Η αδελφή μου περίμενε την καθιερωμένη χριστουγεννιάτικη κάρτα της που μου ζήτησε να την γράψω σύντομα… αλλά εγώ αντί για κάρτα, θα βάλω σήμερα στο μπλογκ μου το γράμμα της που ήρθε με e–mail την ημέρα των Χριστουγέννων και το διάβασα μόλις τώρα… Θα το μοιραστώ μαζί σας με ευχές για χρόνια πολλά και καλή χρονιά. Aλλά και με τη συνταγή για τα μπισκότα μου των Χριστουγέννων.
«Τα δικά μας Χριστούγεννα»
“25 Δεκεμβρίου 2014, 10.28 π.μ.
Όταν ήμασταν μικρές ζούσαμε στο Κιλκίς. Ο μπαμπάς είχε κεραμοποιείο… αργότερα, πολύ αργότερα, όταν με ρωτούσαν αν ο μπαμπάς μου ήταν ζαχαροπλάστης, εγώ με χαρά απαντούσα…. όχι, τούβλα έφτιαχνε.
Στην μικρή μας επαρχιακή πόλη, όπως ήταν φυσικό, οι συνήθειες ήταν συγκεκριμένες, ειδικά τις γιορτές. Η μαμά έκανε τα γλυκά. Πολλές βασιλόπιτες, τόσες, που τρώγαμε ένα μήνα… η οικογένεια ήταν μαζί σχεδόν συνέχεια… πίναμε τσάγια, ίσως κάποιο κόκκινο κρασί οι μεγάλοι … η ιδέα του ρεβεγιόν ούτε κατά διάνοια υπήρχε στο μυαλό μας …αυτή η λέξη μπήκε πολύ αργότερα στο λεξιλόγιό μας. Αν μπήκε ποτέ, γιατί δεν τη θυμάμαι ούτε σαν άκουσμα ούτε σαν κάποιο γεγονός στη δική μου οικογένεια…
Εμείς για πολλά χρόνια γιορτάζαμε πηγαίνοντας το πρωί πρωί στην εκκλησία και μετά φαγητό και επισκέψεις. Τα δώρα ανοίγονταν την Πρωτοχρονιά και όχι τα Χριστούγεννα. Όταν πια ήρθαμε στην μεγάλη πόλη, άλλωστε εδώ είχαμε όλοι γεννηθεί, τα δώρα που ήταν κάτω από το δέντρο αντικαταστάθηκαν από το κυνήγι του θησαυρού.
Ωραίο παιχνίδι… σκέψη του εμπόρου μπαμπά….. έκρυβε σε διάφορα σημεία στο σαλόνι λεφτά …μην φανταστείτε χιλιάρικα… και όποιος τα έβρισκε τα κρατούσε για δικά του …
Εκεί φαινόταν και η σχέση με το χρήμα αφού άλλοι στο σπίτι δε δεχόταν να κρατήσουν αυτά που βρήκαν, άλλοι θέλανε να τρέξουν να τα ξοδέψουν, άλλοι φοβόντουσαν ότι θα μείνουμε φτωχοί και άλλοι θέλανε να τα χαρίσουν αλλού…
Αφού λοιπόν λύναμε το πρόβλημα της διάθεσης του χρήματος, παίζαμε και μια monopoly… έτσι για να ολοκληρωθεί η εμπορική μας εκπαίδευση.
Η αδερφή μου κι εγώ είχαμε πολλές φορές διαφωνία για την διαχείριση των γιορτών αλλά πάντα χαιρόμασταν τις ιστορίες της γιαγιάς που αυτόν τον καιρό πλήθαιναν. Η γιαγιά μας είχε έρθει από την Καππαδοκία και ήμασταν πολύ περήφανες γιατί νομίζαμε ότι είχε γνωρίσει τον Άγιο Βασίλη, τον κανονικό όχι αυτόν με την αμερικάνικη προέλευση.
Βεβαία σήμερα, δύσκολα να το καταλάβει αυτό κάποιος. Είμαστε υποχρεωμένοι να ξεχάσουμε πολλές αλήθειες για να συμβαδίσουμε με το πνεύμα της εποχής. Πολλά παιδιά γελάνε και μόνο στο άκουσμα του αληθινού Αγίου Βασιλείου…. έτσι μου λέει μια φίλη μου που έχει παιδιά ….
Περνώντας τα χρόνια, τα Χριστουγεννιάτικα δέντρα γίνανε δίμετρα, τα στολίδια δεν τα κάνει κανείς μόνος του, ούτε είναι ρόδια και κουκουνάρια… συχνά δεν υπάρχει αστέρι δεν υπάρχει φάτνη αλλά σκεφτόμαστε μόνο το ρεβεγιόν και την ψεύτικη λάμψη. Εμείς, νομίζω, πως είμαστε τυχεροί που τα ζήσαμε αλλιώς.
Eκτός από τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά, οι δικοί μας μας λέγανε ιστορίες, μερικές φορές λέγανε και ψέματα, πάντα όμως θέλανε να μας δείξουν ότι υπάρχει ένα δώρο πίσω από κάθε μέρα που ξημερώνει…. Την άνοιξη δήθεν μας φέρνανε τα ρούχα τα χελιδόνια… κι εγώ με την μεγάλη μου αδερφή, αφού είχαμε φορέσει τον «Μάρτη» μας, περιμέναμε την μέρα που θα έρθουν τα χελιδόνια με τα δώρα μας… με αγωνία …και πάντα έρχονταν!
Τότε βέβαια, δεν ήξερα ότι δώρο είναι το χελιδόνι… δώρο είναι το φως, το κελάηδημα…
Μια φορά λοιπόν, καλή ώρα, πλησίαζαν τα Χριστούγεννα και έπρεπε να στολίσουμε το δέντρο μας…. εγώ και η αδερφή μου. Από απροσεξία έσπασα μια μπάλα και αρχίσαμε να μαλώνουμε…. πόσο άτσαλη είσαι …πόσο βαριέσαι ….όχι εσύ είσαι γρουσούζα γι΄αυτό έσπασες την μπάλα και διάφορα τέτοια που όποιος έχει αδέρφια με καταλαβαίνει …μαλώναμε τόσο μέχρι που στο τέλος τσατίστηκα τόσο με την γκρίνια που της λέω… και αν θες να ξέρεις, τα δώρα δεν μας τα φέρνουν τα χελιδόνια αλλά η μαμά και ο μπαμπάς….
Κλάμα, άρνηση, κλάμα και πάει λέγοντας η απογοήτευση… δεν σε πιστεύω, είσαι κακιά… Δεν ξέρω αν έκανα καλά που της ξεφούρνισα το μυστικό …άλλοι θα μας το πουν αυτό …
Εκείνο που ξέρω είναι ότι μεγαλώσαμε με παραμύθια, με ιστορίες, με θαύματα, με όνειρα, με αγάπη, με γιαγιάδες και παππούδες, με γονείς πρόθυμους να κρύψουν την φτώχεια τους και τα προβλήματα τους…. τα σπίτια μας μικρά φτωχικά αλλά μύριζαν βασιλόπιτες, μελομακάρονα, κουραμπιέδες, πορτοκάλια ψημένα στην σόμπα…. Ας προσπαθήσουμε εμείς να θυμηθούμε τις αληθινές γιορτές γιατί τα παιδιά δεν φταίνε σε τίποτε… και παίρνουν αυτό που τους δίνουμε ..αν εμείς δίνουμε σε αυτά μιζέρια, γκρίζα χρώματα, αιθαλομίχλη για φανταστείτε τι θα δώσουν αυτά στα παιδιά τους… τρομάζω και με την σκέψη μόνο..
Ας με συγχωρήσει η αδερφή μου που της χάλασα το παραμύθι με τα χελιδόνια και ας ευχηθώ σε όλους μας καλά Χριστούγεννα με αγάπη, υγεία, ευλογία και υψηλό φρόνημα.”
Οι συνταγές...
Γλάσο για μπισκότα
Θα χρειαστούμε
- 60 γρ. ασπράδι αυγού σε θερμοκρασία δωματίου
- 1 κουτ. του γλυκού χυμός λεμονιού
- ½ κουτ. του γλυκού σκόνη κρεμόριο
- 400 γρ. άχνη ζάχαρη (αυτήν με 3% κορν φλάουρ)
- 1 κουτ. του γλυκού υγρή βανίλια
Χρησιμοποιήστε ένα γυάλινο ή πήλινο κάδο για να φτιάξετε το γλάσο σας. Στην αρχή βάλτε το ασπράδι μαζί με 1 κουταλάκι χυμό λεμονιού σε γυάλινο ή αλουμινένιο κάδο πάνω σε μπαιν μαρί. Το νερό πρέπει να κοχλάζει χωρίς να βράζει και να μην ακουμπάει στον κάδο γιατί θα ψηθεί το αυγό και δεν το θέλουμε αυτό! Τοποθετείτε τον κάδο πριν ακόμη αρχίσει το ζέσταμα του νερού και χτυπάτε συνέχεια με το πιρούνι το μίγμα. Θα γίνει σαν αφρός. Χτυπάτε συνέχεια για 3 λεπτά. Για να παστεριωθεί το αυγό να φτάσει το μίγμα στους 84⁰C.
Μεταφέρετε στον γυάλινο κάδο όπου ρίχνετε τα 300 γρ. άχνη ζάχαρη κοσκινισμένη με ½ κουταλάκι σκόνη κρεμόριο. Χτυπάτε για συνεχόμενα 5 λεπτά στο μίξερ. Μετά ρίχνετε τα υπόλοιπα 100 γρ. άχνη ζάχαρη κουταλιά κουταλιά. Μαζί ρίχνετε και 1 κουτ. του γλυκού υγρή βανίλια. Το μίγμα θα γίνει πηχτό. Όλη η διαδικασία στο μίξερ θα κρατήσει 9 λεπτά.
Αυτό το γλάσο θα το χωρίσετε σε τρία μέρη. Αραιώνετε με νερό χλιαρό λίγο λίγο για να αποκτήσετε την ποιότητα γλάσου που θέλετε. Πάντα σκεπάζετε το γλάσο με βρεγμένη πετσέτα για να μην στεγνώσει. Μπορείτε να το φυλάξετε σε αεροστεγώς κλεισμένο κουτί για μερικές ημέρες αλλά συνιστώ να το τελειώσετε. Προτιμώ να χαρίσω μερικά μπισκότα παρά να ξαναμπώ στη διαδικασία να χαλαρώνω ένα παγωμένο γλάσο από το ψυγείο!
Έκανα το καλούπι μου, στην περίπτωσή μου το επτάγωνο και τον κύκλο με ένα φύλλο αλουμίνιο από τα είδη ζωγραφικής. Είναι μαλακό φύλλο και μπορείτε να φτιάξετε εύκολα το σχήμα που θέλετε. Μόλις κρύωσαν λίγο τα μπισκότα πάτησα το σχήμα απαλά αλλά με σταθερή πίεση πάνω στα μπισκότα.
Έτσι είχα το σχήμα και με μαλακό αλλά όχι πολύ υγρό γλάσο έκανα πρώτα με μύτη 2 χιλ. και πλαστική σακούλα το περίγραμμα. Δηλαδή στο 1/3 της ποσότητας του αρχικού γλάσου πρόσθεσα 2 κουταλάκια χλιαρό νερό περίπου για να χαλαρώσω το γλάσο. Αν χρειαστεί και άλλο νερό, ρίχνετε λίγο λίγο. Μέχρι να τελειώσω όλα τα μπισκότα μου αυτό πάγωσε. Τότε με πολύ υγρό γλάσο (σταδιακά 3-3 ½ κουταλάκια χλιαρό νερό στο 1/3 της αρχικής ποσότητας γλάσου) γέμισα το εσωτερικό και με καρφίτσα τρύπησα ό,τι φουσκάλες αέρα δημιουργήθηκαν.
Αν θέλετε να προσθέσετε χρώμα, τότε το βάζετε με οδοντογλυφίδα αφού έχετε την κατάλληλη ποιότητα γλάσου που θέλετε. Όλες οι κινήσεις γίνονται αρκετά γρήγορα και πάντα καλύπτουμε το γλάσο με την βρεγμένη πετσέτα για να μην στεγνώσει.
Τα μπισκότα θα μείνουν αρκετές ώρες, περίπου 4, για να στεγνώσουν καλά. Μετά κόλλησα τα γράμματα ζαχαρόπαστας με το αραιό γλάσο και πινέλο ζωγραφικής. Έγραψα τη λέξη μου με πηχτό γλάσο γαλάζιου χρώματος και στυλό που γεμίζει με γλάσο με την ανάλογη μύτη 2 χιλ. Τα άφησα και αυτά να στεγνώσουν μια νύχτα.
Εδώ βλέπετε το γράψιμο της λέξης στα μπισκοτάκια μου…
Ύστερα τα διατήρησα σε κουτιά για μπισκότα τα οποία ασφάλισα και με μεμβράνη γύρω από το καπάκι τους για περισσότερη προστασία από τον αέρα της ατμόσφαιρας.
Το διασκέδασα; Σίγουρα ναι, την ώρα που τα έφτιαχνα αλλά πιο πολύ όταν έβλεπα πως άρεσαν σε εμφάνιση αλλά και σε γεύση.
Μπισκότα Χριστουγέννων
Θα χρειαστούμε
- 3 κούπες αλεύρι βιολογικό για όλες τις χρήσεις
- 1 κουτ. του γλυκού μπέικιν πάουντερ
- ¼ κουτ. του γλυκού αλάτι (Μεσολογγίου)
- 225 γρ. βούτυρο Lurpak ή Χωριό
- 1 κούπα caster sugar-ζάχαρη τριμμένη στο μπλέντερ
- 1 αυγό μεγάλο
- 1 κουταλιά της σούπας βανίλια υγρή
- Ξύσμα από ένα μέτριο πορτοκάλι
και συμβουλές για το φτιάξιμο…
Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μερικές εμπειρίες μου από το φτιάξιμο των χριστουγεννιάτικων μπισκότων που έκανα για το πάρτυ της εταιρείας MGL. Τη συνταγή για τα μπισκότα βρήκα στο διαδίκτυο στο μπλογκ www.haniela.com Και είναι πολύ καλή. Έβαλα τις δικές μου πινελιές. Αυτά τα μπισκότα γίνονται εύκολα και η ζύμη είναι πολύ εύπλαστη. Με την ίδια συνταγή θα κάνετε τα τέλεια δικά σας μπισκότα με χριστουγεννιάτικα σχέδια. Εδώ σας δίνω τη συνταγή για τα λευκά μπισκότα της βανίλιας.
Βρήκα στο εμπόριο κάτι κούπες η μια μέσα στην άλλη που έχουν μέτρο στο πλάι τους και κάνουν πολύ εύκολο το μέτρημα για το αλέυρι ή τη ζάχαρη. Απλά το γεμίζεις ανάλογα με τη συναγή, 1 κούπα, 2/3, 3/4 κλπ. και με το μαχαίρι ῾κόβεις᾽ όσο περισσεύει από την κούπα. Τέλειο για μέτρημα των υλικών! Η ίδια πρακτική ιδέα υπάρχει με κουτάλια που αναγράφουν ακριβώς την ποσότητα που παίρνουν και κάνουν πανεύκολη και πολύ ακριβή την ζαχαροπλαστική. Αν το ξέρατε ήδη, καλώς αλλά εγώ αφού έχω ταλαιπωρηθεί αρκετά για το σωστό μέτρημα των υλικών στα μπισκότα μου. βρήκα πώς αυτά τα μικρά γκατζετάκια μου έλυσαν κυριολεκτικά τα χέρια.
Τώρα στη διαδικασία: Το βιολογικό αλεύρι πρέπει να κοσκινιστεί μαζί με το αλάτι και το μπέικιν πάουντερ. Χτυπάμε το αυγό με τη βανίλια που πάντα χρησιμοποιώ υγρή ή τον λοβό βανίλιας αλλά είναι αρκετά ακριβός.
Το βούτυρο και το αυγό πρέπει να έχουν βγει από το ψυγείο περίπου 1-2 ώρες. Μην αφήσετε το βούτυρο σε πολύ ζεστό δωμάτιο ώστε να λιώνει με το άγγιγμα του κουταλιού. Πρέπει να είναι απλά μαλακό. Χτυπάμε με τη ζάχαρη μέχρι να αφρατέψει. Αν νομίσετε σε 2 λεπτά πως έχουν αναμιχτεί, μην σταματήσετε αλλά συνεχίστε σε μεσαία θέση του μίξερ για άλλα 3 λεπτά. Θα δείτε πως γίνεται σαν κρέμα. Τότε σταματάμε το χτύπημα.
Ρίχνουμε σταδιακά το μίγμα αυγού και βανίλιας και χτυπάμε μόνον μέχρι να αναμιχθούν, όχι πολύ. Μετά προσθέτουμε το μίγμα αλευριού σε 3 δόσεις. Στην τρίτη δόση προσθέτουμε και το ξύσμα πορτοκαλιού. Σταματάμε, μόλις αναμιχθούν απλά. Μετά με το χέρι αναμιγνύουμε ελαφρά να εξαφανιστεί όσο αλεύρι δεν ενσωματώθηκε αλλά για πολύ λίγο.
Αφήνουμε ένα βράδυ τη ζύμη στο ψυγείο, σκεπασμένη με πλαστική μεμβράνη για να ξεκουραστεί. Όταν βγάζουμε τη ζύμη την άλλη ημέρα είναι πολύ παγωμένη. Με το μαχαίρι κόβουμε τη μισή, την βάζουμε ανάμεσα σε αντικολλητικό χαρτί πάνω σε επιφάνεια που έχουμε ετοιμάσει για το ζύμωμα. Αγόρασα από μαγαζί με είδη για ζωγραφική 1 ξύλινη πλάκα 7 χιλ. που την έκοψα στη μέση και την τοποθέτησα δεξιά και αριστερά από τη ζύμη. Έτσι όταν ρολάρισα τον πλάστη μου που ακουμπούσε πάνω σε αυτές τις πλάκες βγήκε ένα φύλλο ισοπαχούς ζύμης και μετά με κουπ πατ κύκλου με διάμετρο 8,5 εκ. έκοψα ομοιόμορφα τα μπισκότα μου! Και μετά αγόρασα όλα τα είδη πλακών που είχε το μαγαζί γιατί βρήκα πως είναι πανεύκολο να έχεις ομοιόμορφα μπισκότα με αυτόν τον τρόπο!
Βάζετε τα μπισκότα σε ταψί με αντικολλητικό χαρτί αραιά και τα αφήνετε στο ψυγείο μέχρι να τα φτιάξετε όλα και μετά να ζεστάνετε και τον φούρνο.
Όταν ψήνετε τα μπισκότα αυτά, στο μέγεθος και στο πάχος που αναφέρω θα χρειαστούν 12 λεπτά σε προθερμασμένο φούρνο στους 190⁰ C, ακριβώς, χωρίς βουτύρωμα του ταψιού αλλά τοποθετημένα πάνω σε αντικολλητικό χαρτί ή λαδόκολλα. Μόλις τα βγάλετε από το φούρνο, θα δείτε από πάνω να είναι τελείως άσπρα σαν άψητα και από κάτω να έχουν ροδίσει ελαφρά προς μέτρια. Είναι εντάξει. Μόλις κρυώσουν θα σκληρύνουν και λίγο, όσο χρειάζεται για να είναι μεν ψημένα αλλά μαλακά μπισκότα. Αυτό το μέγεθος είναι τέλειο αν ζωγραφίσετε επάνω με κρέμα ζάχαρης ή γλάσο.