Αυτό το οποίο δεν μπορεί κανείς παρά να παρατηρήσει αμέσως στην Αγγλία, είναι η αναμφισβήτητη πειθαρχία στη διατήρηση της παράδοσης. Κάποια πράγματα μένουν ακριβώς όπως ήταν πριν χρόνια και απλώς οι άνθρωποι τα συντηρούν με την ίδια αγάπη και σεβασμό, όπως τότε. Γιατί; Για να κερδίσουν περισσότερα χρήματα; Μπορεί…για να δώσουν απλόχερα την ευκαιρία σε κάποιους να επιχειρούν μικρές αποδράσεις   στην αθώα ηρεμία του παρελθόντος μακριά για λίγο από το πολύβουο παρόν τους; Και αυτό είναι πιθανό. Αλλά σίγουρα καθετί που κρατιέται ανέπαφο στο χρόνο από τις φιλότιμες προσπάθειες κάποιων, πάντα αγαπιέται και εκτιμάται. Τελικά, όχι μόνον στην Αγγλία αλλά...

1ο Μαϊου 2015 –  γιορτή της μητέρας Αυτή η τούρτα Τζιαντούγια περίμενε μια καλή ευκαιρία για να φτιαχτεί! Και η μέρα της μητέρας ήταν η πιο σπουδαία αφορμή για να τη δοκιμάσω. Είναι μια συνταγή που εμπνεύστηκα διαβάζοντας ένα βιβλίο μαγειρικής, La cucina della Badessa και μου άρεσε αμέσως σαν ιδέα. Αλλά έκανα κάποιες δικές μου αλλαγές και προσθήκες και μια που δεν βρήκα καμιά φωτογραφία, την στόλισα με έναν κλασικό αλλά γλυκό τρόπο. Όπως ακριβώς ταιριάζει στη δική μου μαμά! Νομίζω πως βγήκε τέλεια! Χρόνια πολλά, μαμά!

Μια πολύ μεγάλη χαρά στην κουζίνα είναι να ψήνεις ένα δικό σου ψωμί! Αναθεωρώ ό,τι έλεγα μέχρι τώρα για το πόσο περιττό είναι να ασχολείσαι με το πλάσιμο του ψωμιού μια που υπάρχουν τόσο εύκολα και τόσο κοντά μας χιλιάδες αρτοποιεία με πολλά είδη ψωμιού. Το πιάσιμο του προζυμιού, το ζύμωμα, το φούσκωμα και το ψήσιμο ενός ψωμιού είναι μια πολύ ευχάριστη ενασχόληση, καθόλου χρονοβόρα αλλά αντίθετα μια δημιουργική εμπειρία. Μετά μανίας προσπαθώ τελευταία να φτιάξω το τέλειο προζύμι για το πιο καταπληκτικό ψωμί που έχω δοκιμάσει. Είναι αυτό που στ’ Αγγλικά λέγεται sourdough και σε ελεύθερη μετάφραση θα το...

Η Συλλογή: Bullar Και αυτά που βλέπετε παρακάτω είναι τα σουηδικής προέλευσης τσουρεκάκια που μου έδωσαν την ιδέα να κάνω μια καινούρια συλλογή, με τσουρεκάκια της Άνοιξης αυτή τη φορά!   Αν και δεν έχω καμιά σχέση με τη χώρα όπου φτιάχνονται παραδοσιακά, όταν τα ανακάλυψα, σχεδόν τυχαία, έμεινα ενθουσιασμένη. Μου άρεσε η λιλιπούτεια εμφάνισή τους, η ευκολία παρασκευής τους και κυρίως η απίθανη ομοιότητά τους με την παρασκευή των δικών μας τσουρεκιών. Ένας τέλειος πειραματισμός με τα ίδια υλικά σε διαφορετικό αποτέλεσμα…φυσικά τα δοκίμασα, τα ξανάφτιαξα και όταν έρχεται η Άνοιξη, θυμάμαι πάντα να τα προσθέσω στα λογής λογής...

Καλύτερα μπορούν να γίνουν αλλά με πιο πολύ κέφι και αγάπη, εγώ λέω πως όχι! Μιλάω φυσικά για τα κάπως πολλά(!) τσουρεκάκια μου που φιγουράρουν στην κουζίνα μου και της δίνουν πασχαλιάτικο χρώμα. Είναι μια πολύ ευχάριστη παράδοση το φτιάξιμο αυτού του γλυκού. Είναι κάτι που βγαίνει μέσα από τις αναμνήσεις μας, από τα παιδικά μας χρόνια. Και όσο αυτές τις μέρες γεμίζουν τα ζαχαροπλαστεία με τέλεια φτιαγμένα τσουρέκια με κατακόκκινα αυγά και με μπόλικη σοκολάτα, τόσο εξαφανίζονται δια ριπής οφθαλμού τα «ειδικά» αλεύρια, το μαχλέπι, το σουσάμι, η μαστίχα από τα ράφια του σουπερμάρκετ, τα μαγικά υλικά για την...