Ε, σίγουρα και με τα μπισκοτάκια. Αλλά αυτά είναι από μια άλλη ιδέα, μικρά δωράκια για όσους έρχονταν στο σπίτι φέτος τα Χριστούγεννα. Οι καραμέλες μου όμως, που μόλις έκανα, είναι και οι δύο πεντανόστιμες και δεν μπορώ να διαλέξω ποια θα βάλω στην καινούρια μου συνταγή για τη Soferina. Για την ακρίβεια, δοκίμασα διαφορετικές καραμέλες για τη μηλόπιτα που θα βάλουμε στο καινούριο τεύχος. Όλες είναι τέλειες και μπορώ να πω πως είναι θέμα γούστου ποια ταιριάζει καλύτερα και σίγουρα προσωπικής γεύσης. Σκέφτηκα λοιπόν να σας δείξω τους πειραματισμούς μου. Η καραμέλα γίνεται με πολλούς τρόπους. Αλλά με τα...

Πριν από έναν χρόνο περίπου καθώς κοιτούσα τα ράφια ενός βιβλιοπωλείου έπεσα εντελώς τυχαία σε ένα βιβλίο με εναλλακτικούς τρόπους διατροφής που ήδη ήξερα αλλά δεν είχα βρει τον χρόνο να ψάξω καλύτερα. Το αγόρασα αμέσως. Το διάβασα, έκανα μια δική μου έρευνα, δοκίμασα συνταγές και κατέληξα σε μερικές σκέψεις και αρκετές μαγειρικές ιδέες, πρωτότυπες και μάλλον πρωτόγονες θα έλεγα. Ας ξεκινήσουμε διαφορετικά. Τα τελευταία χρόνια δημιουργήθηκε μια κίνηση με αρκετούς οπαδούς που αφορά τον τρόπο διατροφής μας και λέγεται Πάλεο ή Δίαιτα Παλαιολιθικής εποχής. Υποστηρίζει την επιστροφή του ανθρώπου στις διατροφικές συνήθειες του παλαιολιθικού προγόνου μας με την πεποίθηση...

Αυτά τα μικρά σοκολατένια μπισκοτοκέικ  που βλέπετε είναι τα jaffa cakes. Ένα πολύ διακριτικό γλυκό. Φτιαγμένα με μαλακιά ζύμη όπως ένα sponge cake, με χαρακτηριστική γεύση πορτοκαλιού που βγαίνει μέσα από μια ενδιαφέρουσα φέτα ζελέ και συνδυασμένα περίφημα με μια μικρή δόση σοκολάτας στην επιφάνειά τους.  Έχουν πάρει προφανώς την ονομασία τους από μια ποικιλία πορτοκαλιών, jaffa, που καλλιεργούνται στην Κύπρο και στη Μέση Ανατολή και είναι μικρά, πολύ γλυκά πορτοκάλια, σχεδόν χωρίς κουκούτσια. Τα jaffa cakes θα τα βρείτε με κάποια παραλλαγή ίσως και εδώ στα σουπερμάρκετ αλλά δεν έχω δει να είναι τόσο αγαπητά στους φίλους των γλυκών,...

Αυτό το υπέροχο ρεβανί είναι γευστική κληρονομιά της Λακωνίας. Η φίλη μου η Μπέττυ που μας παραχώρησε τη συνταγή λέει πως στη Σπάρτη είναι κέρασμα με τον απογευματινό καφέ και απαραίτητο στα γιορτινά καλέσματα. Συνήθως συνοδεύεται με φρεσκοστυμμένο χυμό πορτοκαλιών της Λακωνίας ή ένα δροσερό ποτό φτιαγμένο με τον κλασικό συμπυκνωμένο χυμό πορτοκαλιού τοπικής παραγωγής. Γίνεται αφράτο σαν παντεσπάνι και είναι τόσο ευχάριστο στη γεύση που άνετα θα το σερβίρετε όλο το καλοκαίρι. Το έφτιαξα με τον δικό μου τρόπο και σας το προτείνω. Το κείμενο και η συνταγή είναι δημοσιευμένα στο περιοδικό Soferina, τεύχος 6,  καλοκαίρι 2016  

Σήμερα, ναι, ξαναγράφω τη συνταγή μου μετά από τόσο καιρό και μετά από αρκετούς μήνες που όχι ότι δεν έφτιαχνα τα φαγητά και τα γλυκά μου και δεν δοκίμαζα καινούριες ιδέες, έλεος ποιος θα το πίστευε! Αλλά είχα μπει σε μια εκούσια αποχή από το μπλογκ μου, το έβλεπα, το ξανάβλεπα… μέχρι να έχω ξανά αυτήν την ανάλαφρη διάθεση που έρχεται απαλά και απρόσμενα σαν να θέλεις να σιγομουρμουρίσεις ένα τραγούδι ή να κατρακυλάς σε πράσινα χορτάρια ή να μυρίζεις λεμονιές και χιώτικα γιασεμιά και τότε μόνον μπορείς και επικοινωνείς. Με το φαγητό, με τους ανθρώπους, με τον εαυτό σου....