Κοιτάζω αυτή τη συνταγή και μαγνητίζομαι. Ξαναδιαβάζω τα υλικά, μετρώ τις δυνάμεις μου και την πιθανότητα να καταφέρω τη διακόσμηση με home made κατασκευές και να πετύχει. Σκέφτομαι τις θερμίδες, την ακαταλληλότητα της χρονικής στιγμής και σταματώ. Κάποτε όμως γίνεται ακατανίκητη η επιθυμία να φτιάξεις κάτι τόσο διαφορετικό και απίθανα εντυπωσιακό. Ας πούμε, αυτό το  κέικ με κερασάκια και κράνμπερις! Μην το κόψετε, θαυμάστε το μόνο! Και αν κάποιος από την παρέα μπει στον πειρασμό να δοκιμάσει, προσφέρετε ένα κομμάτι ή και δύο με σπιτικό λικέρ από ρόδι ή πράσινο τσάι με δάκρυ της Χίου. Γεύσεις ελληνικές σε αγγλοσαξωνική εικόνα....

Κάποια μέρα του χειμώνα μου χάρισαν απρόσμενα ένα βάζο με κόκκινες πιπερίτσες –τσίλι από το Κιλκίς. Δεν περίμενα κάτι και αυτό το βάζο με τις κατακόκκινες φωτιές βρέθηκε ξαφνικά στα χέρια μου. Για μια στιγμή δεν ήξερα τι να πω! Αλλά επειδή μου αρέσουν τα μαγειρέματα συνήλθα γρήγορα και σκέφτηκα πως θα τις χρησιμοποιήσω σίγουρα. Πρώτα γιατί μου αρέσει το φαγητό να έχει λίγο καυτερό μέσα. Και με ευχαριστεί πάντα ένα δώρο γιατί είμαι σίγουρη πως είναι μια αυθεντική προσφορά αγάπης ή ακόμη στιγμιαίες  εκρήξεις στοργής για κάποιον που σκεφτόμαστε. Το ίδιο υπέροχα! Θα κάνω λοιπόν ένα ωραίο ταψί φασόλια...

Φυσικά από την Eydie Gorme. Μια πρόταση για τα γενέθλια σας με συνοδεία την τούρτα Marquise Alice. Μην σερβίρετε την τούρτα αν δεν έχετε βάλει στο youtube την Eydie Gorme. Φέρτε την τούρτα σας στο σαλόνι με τους καλεσμένους σας, χορεύοντας ελαφρά bossa nova. Για να δημιουργήσετε αυτήν τη γαλλική φινετσάτη κρεμώδη τούρτα θα δυσκολευτείτε λίγο, όπως κι εγώ την πρώτη φορά! Εκτός βέβαια, αν είστε μάστορες στη ζαχαροπλαστική με ειδικότητα στις κρέμες. Αλλά και πάλι σας χρειάζεται να μάθετε και μερικά βηματάκια του συγκεκριμένου χορού. Προσπαθήστε με ευχάριστη διάθεση. Καλή επιτυχία!

Ο Rob είναι καλός φίλος. Ζει και εργάζεται στην Ελλάδα για αρκετά χρόνια. Περνά όμορφα και του αρέσει η πατρίδα μας ως επί το πλείστον! Θέλω  να αισθανθεί άνετα μαζί μας. Καταλαβαίνω πως  δεν του αρέσει να μπουκώνεται, ούτε είναι fan των πολύ γλυκών επιδορπίων αλλά θα εκτιμήσει σίγουρα μια νοστιμιά με καλή παρέα.  Θα ετοιμάσω ένα γεύμα λίγο αγγλικό με πολλές πινελιές Ελλάδας. Το μενού έχει: Σολωμό στον ατμό με  μαρουλοσαλάτα Ψαροκεφτέδες Τζατζίκι Παξιμαδάκια λαδιού Κυθήρων, στρόγγυλα πιτάκια αραβικού τύπου Παγωμένο ξηρό λευκό κρασί Επιδόρπιο: Φράουλες με ζουμί

Μια από τις πολλές αγαπημένες σούπες του μπαμπά είναι: η Σούπα Μανέστρα. Ελαφριά ντοματόσουπα με κριθαράκι που την απολαμβάνεις καυτή με μπόλικο πιπέρι ακόμη και αργά το βράδυ. Για κάποιο λόγο κάθε φορά που είχαμε στο σπίτι κοτόπουλο, το βράδυ παρουσιαζόταν στο τραπέζι μας η περίφημη σούπα. Εγώ έβλεπα το μπαμπά μου να τη ρουφάει με τέτοια ευχαρίστηση και να ζητάει απαραιτήτως δεύτερη μερίδα και τρελαινόμουν! Τι είχε αυτό το κόκκινο ζουμί και το λάτρευε ο άνθρωπος! Πού και πού μόνον λίγο κριθαράκι, τη μανέστρα,  και κατά τα άλλα σαν να τρως ντομάτες σε σούπα. Και γιατί έπρεπε να ήταν...