ή πώς να φτιάξετε σάντουιτς με ψητή γαλοπούλα Πρώτα κυνηγήστε τη γαλοπούλα σας στα καταπράσινα λιβάδια της βοσκής της. Αν αργήσατε λίγο, θα πρέπει να κυνηγήσετε τη γαλοπούλα σας στα χιονισμένα λιβάδια της βοσκής της. Ψήστε την στο φούρνο για την ημέρα των Χριστουγέννων. Σηκωθείτε στις 7.00 το πρωί, υπολογίστε ¾ της ώρας περίπου προετοιμασία και γύρω στις 3 ½ με 4 ώρες ψήσιμο, ανάλογα με το μέγεθος. Την δεύτερη ή την τρίτη ημέρα θα φτιάξετε τα καταπληκτικά σάντουιτς με την γαλοπούλα που σας περίσσεψε. Μερικοί μάλιστα, κυρίως αυτά τα σάντουιτς ονειρεύονται όταν βλέπουν τη γαλοπούλα να ψήνεται! Εγώ σας...

Η αδελφή μου περίμενε την καθιερωμένη χριστουγεννιάτικη κάρτα της που μου ζήτησε να την γράψω σύντομα… αλλά εγώ αντί για κάρτα, θα βάλω σήμερα στο μπλογκ μου το γράμμα της που ήρθε με e–mail την ημέρα των Χριστουγέννων και το διάβασα μόλις τώρα… Θα το μοιραστώ μαζί σας με ευχές για χρόνια πολλά και καλή χρονιά. Aλλά και με τη συνταγή για τα μπισκότα μου των Χριστουγέννων.                                                                                       «Τα δικά μας Χριστούγεννα» “25 Δεκεμβρίου 2014, 10.28 π.μ. Όταν ήμασταν μικρές ζούσαμε στο Κιλκίς. Ο μπαμπάς είχε κεραμοποιείο… αργότερα, πολύ αργότερα, όταν με ρωτούσαν αν ο μπαμπάς μου ήταν...

Λίγο πριν τα Χριστούγεννα, πολλές είναι οι δικαιολογίες για να φτιάξουμε ή να αγοράσουμε γλυκά μια που όλες οι μέρες είναι γεμάτες με ονομαστικές γιορτές. Και φυσικά είναι ατελείωτες οι ιδέες για κεράσματα, αρμονικά χωρισμένα σε νηστήσιμα ή μη. Το ξέρατε ή όχι; Πριν τα Χριστούγεννα τηρείται από πάρα πολλούς ένα σαρανταήμερο νηστείας με την ίδια θρησκευτική ευλάβεια των άλλων περιόδων νηστειών μέσα στο έτος. Και σίγουρα δεν χάνει κανείς να δοκιμάσει μια περίοδο ανασυγκρότησης χαρίζοντας στον εαυτό του μια σωματική και ψυχική ανάπαυλα πριν τα Χριστούγεννα. Γιατί τότε είναι ακατόρθωτο μέσα στη χαρούμενη χαλαρή ατμόσφαιρα να ξεφύγεις από τους...

Στη γιορτή του μπαμπά πάντα το δεύτερο γλυκό είναι τα ψητά κυδώνια στον φούρνο με σαντιγί. Αν θυμάμαι κάτι πολύ καλά είναι να βλέπω κάθε φορά, στις οκτώ Νοεμβρίου, το ταψί με τα κυδώνια στο τραπέζι και μερικά επιφωνήματα θαυμασμού από τις κυρίες, που το δοκίμαζαν με μια ροζέτα σαντιγί στο πλάι. Μα πώς το κάνεις, μα τέλειο, τι ωραίο σιρόπι και άλλα τέτοια αθώα που έδεναν υπέροχα την ατμόσφαιρα και την τόσο ευχάριστη φασαρία του σπιτιού. Πήρε την ετικέτα «δεύτερο γλυκό» στο σπίτι μας γιατί το πρώτο κέρασμα, την πρώτη θέση, είχε μια καρυδόπιτα περιποιημένη ή μια εύκολη αλλά...

Αυτές οι μανιταρόπιτες είναι όπως φαντάζομαι πως θα τις έφτιαχνε ο Κρις μαζί με τον αδελφό του. Τον έβλεπα να βγαίνει από το εργαστήρι του και να τοποθετεί αθόρυβα τα ταψιά στις βιτρίνες και αμέσως από πίσω του εμφανιζόταν και ο αδελφός του. Τότε και εγώ ξεθάρρευα, νιώθοντας ασφάλεια σε διπλό ελληνικό έδαφος και ξεκινούσα την ερώτηση μα πώς τις φτιάχνετε αυτές τις ωραίες πίτες γιατί από τη μια ήθελα να αρχίσω την κουβέντα μου, από την άλλη ήθελα να πάρω και τη συνταγή. Αλλά γρήγορα την καταχώνιαζα στο βάθος του μυαλού μου, πειθαρχούσα σαν οποιοσδήποτε άλλος πελάτης που αγοράζει...