Το κέικ που δεν ήθελε να γίνει τούρτα

cake lenafusion.gr

Στο πάρτι του παιδικού μας φίλου του Γιάννη πήγα με χαρά, κρατώντας στο χέρι μου ένα κλασικό εγγλέζικο tea time κέικ με καφέ. Βάδιζα στο πλακόστρωτο για το σπίτι του με πολλή σιγουριά για τη γλυκιά επιτυχία μου. Άλλωστε το είχα θαυμάσει και δοκιμάσει και εγώ στην Ιβάνα, μια Ιρλανδέζα νοικοκυρά που αμέσως μου έδωσε τη συνταγή της. Φυσικά για το τωρινό κάλεσμα το διόρθωσα κατά το δοκούν στις δόσεις και στα υλικά, για μια τρίπατη, πιο εντυπωσιακή εμφάνιση!

Η συνταγή του κέικ με καφέ είχε μια διπλή έκπληξη για μένα: Από τη μια, ενώ προοριζόταν για να συνοδέψει αρμονικά μικρές γουλιές καφέ, στις 5 ακριβώς, αυτό πήρε θέση τούρτας σε μπουφέ εορταστικό. Και περίμενε να σερβιριστεί μετά από ένα υπέροχο, λουκούλλειο γεύμα όπου τα κρασάκια διαδέχονταν το ένα το άλλο χωρίς σταματημό!

Από την άλλη ο πειραματισμός με τα υλικά δεν…..όχι, δεν….

Καθώς σέρβιρα, διαπίστωσα πως μετά βίας μπορούσες να συγκρατήσεις στο κουτάλι τα αέρινα τρίμματα και όταν επιτέλους το κατάφερνες, ερχόταν η επόμενη μικρή ανακάλυψη: η πολύ κρατσανιστή γαρνιτούρα κρέμας επισκίαζε κατά πολύ την αφράτη αίσθηση του εσωτερικού ενώ αφάνιζε τη γλυκύτητα της βουτυρένιας γέμισης!

Πώς αλλιώς να ονομάσεις το φιάσκο;  Το κέικ μου δεν ήθελε καθόλου να γίνει τούρτα!

Έμεινα να κοιτώ αποσβολωμένη τις μπουκιές στα πιάτα των τολμηρών που το δοκίμασαν.  Νόμιζες πως ήθελαν όχι να κατευθυνθούν προς το στόμα των καλεσμένων αλλά να χορέψουν! Κάθε λίγο τινάζονταν σε απίθανες φιγούρες στον αέρα ενώ η θέση τους ήταν να μείνουν εκεί, πειθαρχημένες και συμπαγείς μικρές δαγκωματιές από μια ωραία προετοιμασμένη και άψογα ψημένη σύνθεση, όπως φυσικά νόμιζα!

Έπιασα τον εαυτό μου να παρακαλώ να μην αναπνέουν μερικοί καλεσμένοι τόσο γρήγορα καθώς μιλούσαν και έτρωγαν ένα κομμάτι κέικ. Γιατί με τη μετακίνηση του αέρα εξαιτίας της αναπνοής τους, παράσερναν ακόμη πιο εύκολα τους κόκκους και τα ψίχουλα αυτού που εγώ ονόμαζα, ακόμη, coffee cake!

Τι έγινε, ο μοντιέ, λοιπόν;

Tο σκέφτηκα και το ξανασκέφτηκα… Ένα, δύο, τρία…ουπσσσς! Τώρα αληθινά μου αρέσει αυτό το κέικ! Γιατί έγινε  ένας συνδυασμός γλυκού, κάτι ανάμεσα σε ένα κέρασμα για καφέ αλλά και σε μια απολαυστική τούρτα για να σερβιριστεί μετά από γεύμα. Καλά, τίποτε δεν είναι ακατόρθωτο; Απορώ,,,,

Θα το ονομάσουμε βέβαια, το Coffee Cake της Ιβάνας,  αφού τελοσπάντων η πρώτη γνωριμία μαζί του έγινε στο σπίτι της!

(Visited 214 time, 1 visit today)

Η συνταγή...

Το Coffee Cake της Ιβάνας

coffee cake02 lenafusion.gr

Θα χρειαστούμε

  • 175 γρ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
  • 175 γρ. ανάλατο βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου
  • 175 γρ. ζάχαρη τριμμένη σε σκόνη στο μπλέντερ – εγώ έβαλα light muscovado sugar
  • 4 αυγά
  • 2 κουταλιές νεσκαφέ διαλυμένο σε 1 κουταλιά καυτό νερό
  • 2 κουταλιές γάλα
  • 100 γρ. καρύδια χοντροκομμένα
Γέμιση
  • 75 γρ. βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου
  • 175 γρ. άχνη ζάχαρη
  • ½ κουταλάκι βανίλια υγρή – βανίλια απόσταγμα
Επικάλυψη
  • 127 γρ. ζάχαρη κρυσταλλική που τρίβουμε σε σκόνη στο μπλέντερ
  • 230 γρ. βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου
  • 2,5 ασπράδια αυγών (μισό ασπράδι αυγό =περίπου 15 γρ.)
  • 1 κουταλιά εσπρέσσο σκόνη (μπορείτε να χρησιμοποιήσετε 1 κουταλιά νεσκαφέ διαλυμένο σε δύο κουταλάκια καυτού νερού)

Εκτέλεση

  1. Βουτυρώνουμε ελαφρά 3 ταψάκια 18 εκ. και τοποθετούμε στον πάτο τους λαδόκολλα – αντικολλητικό χαρτί κουζίνας.
  2. Κοσκινίζουμε το αλεύρι μέσα σε μπωλ. Ρίχνουμε όλα τα υλικά μαζί εκτός από τα καρύδια. Χτυπάμε στο μίξερ μέχρι να γίνει μια λεία και κρεμώδη μάζα. Στο τέλος  προσθέτουμε τις 2 κουταλιές γάλα.
  3. Ανακατώνουμε απαλά τα χοντροκομμένα καρύδια.
  4. Μοιράζουμε στα τρία ταψάκια. Αν δεν έχουμε 3 ταψάκια των 18 εκ. σε μεγαλύτερα 2 ταψάκια που θα γεμίσουμε μέχρι τα 2/3.
  5. Τα ψήνουμε όλα μαζί σε προθερμασμένο φούρνο στους 170⁰C για 20- 25 λεπτά.
  6. Βγάζουμε από το φούρνο, αφήνουμε 15 λεπτά όπως είναι και μετά τα αναποδογυρίζουμε προσεχτικά σε σχάρα για να κρυώσουν.

Για τη Γέμιση

  1. Χτυπάμε λίγο το βούτυρο στο μίξερ να γίνει αφράτο.
  2. Με το πιρούνι αναμιγνύουμε λίγη λίγη την άχνη ζάχαρη μέχρι να γίνει μια κρέμα.

Για τη διαδικασία συναρμολόγησης

Αναποδογυρίζουμε το πρώτο κέικ και στη λεία πλευρά της βάσης απλώνουμε τη μισή ποσότητα γέμισης. Σκεπάζουμε με το δεύτερο κέικ πάλι αναποδογυρισμένο. Αλείφουμε την υπόλοιπη γέμιση. Βάζουμε επάνω το τρίτο κέικ με την κανονική του μορφή τώρα και ελέγχουμε ώστε οι πλευρές να είναι όλες ίδιες ώστε να βοηθηθούμε στην στρώση της εξωτερικής κρέμας. Αφήνουμε τη σύνθεσή μας ακόμη και μια νύχτα πριν να βάλουμε την επικάλυψη.

Για την επικάλυψη

Οι ευγενώς προσφερθέντες δοκιμαστές, αν και άρεσαν τη συνταγή μου είπαν πως θα ήθελαν να νιώθουν τη γεύση του καφέ πιο έντονα. Άρα μπορείτε να προσθέσετε, με δοκιμή!, λίγο καφέ παραπάνω.

Θα χρειαστούμε θερμόμετρο ζαχαροπλαστικής.

  1. Σε μεταλλικό μπωλ χτυπάμε τα ασπράδια και τη ζάχαρη ελαφρά αλλά σταθερά για να ανακατωθούν όσο γίνεται. Μεταφέρουμε σε μπαιν μαρί. Μπορούμε να βάλουμε ένα κατσαρολάκι με λίγο νερό και από επάνω τοποθετούμε το μεταλλικό μπωλ με τα υλικά αλλά προσέχουμε να μην ακουμπάει το νερό γιατί αλλιώς θα βράσει το αυγό. Ανάβουμε το μάτι να ζεσταθεί το νερό. Θα αρχίσει να βράζει και χαμηλώνουμε. Χτυπάμε συνεχώς το μίγμα με μεταλλικό κουτάλι. Μόλις το θερμόμετρο φτάσει στους

70⁰C/140⁰F,και καταλάβουμε ότι δεν έμεινε ίχνος ζάχαρης αδιάλυτης παρά ενσωματώθηκε όλη στο μίγμα, αποσύρουμε από τη φωτιά.

  1. Με το μίξερ χτυπάμε 2 λεπτά στο χαμηλό και 3 λεπτά στη μέτρια ταχύτητα. Το μίγμα αρχίζει να γίνεται λευκό και αφράτο.
  2. Αρχίζουμε να προσθέτουμε σε κομμάτια το βούτυρο.
  3. Χτυπάμε συνολικά άλλα 5 λεπτά. Προσθέτουμε τη σκόνη του εσπρέσσο ή το νεσκαφέ στο νερό. Όταν το μίγμα είναι πολύ αφράτο και εύπλαστο, σταματάμε. Με σπάτουλα αλείφουμε μια πρώτη στρώση παντού, γεμίζοντας τυχόν κενά ανάμεσα στις στρώσεις και βάζουμε λίγο στο ψυγείο, για 20 λεπτά. Το υπόλοιπο μίγμα είναι σε θερμοκρασία δωματίου.
  4. Συνεχίζουμε με μια ακόμη στρώση και στολίζουμε κατά προτίμηση. Διατηρείτε στο ψυγείο αλλά πριν να σερβιριστεί να είναι σε θερμοκρασία δωματίου.

Ιδέες: Η επικάλυψη είναι μια βουτυρόκρεμα, όχι δικής μου επινόησης. Μοιάζει με αυτήν που λέγεται βουτυρόκρεμα ελβετικής μαρέγκας. Είναι αρκετά άγλυκη, όπως ταιριάζει σε ξενόφερτα κέικ αλλά πολύ εύκολη, εντυπωσιακή και απαλή στη γεύση ώστε να υπερισχύει η γεύση του κέικ και όχι αυτή της εξωτερικής κρέμας. Είναι τέλεια  για  να καλύψετε αλλά και να  δημιουργήσετε τα δικά σας σχέδια σε κέικ.

Αν θέλετε, χρησιμοποιείστε τη γέμιση (θα φτιάξετε μιάμιση ποσότητα) για να καλύψετε με ένα μέρος της την επιφάνεια του κέικ, αφήνοντας να φαίνονται οι στρώσεις στο πλάι. Τέλειο!