Αυτό το κέικ θα έλεγα πως έχει παραεμφανιστεί στην κουζίνα μου. Το έχω φτιάξει …κάποιες πολλές φορές και με ατελείωτες παραλλαγές. Και όχι πως μου άρεσε από πάντα αυτή η ιδέα του καρότου ή τελευταία του παντζαριού μέσα σε κέικ!

Αλλά φταίει ο Κρις, ένας ψηλός, κάπως γεμάτος, γοητευτικός Κύπριος ζαχαροπλάστης και το μαγαζάκι του με τα every day fresh snacks and sweets. Είχε το γωνιακό στενόμακρο μαγαζί του πολύ κοντά, περίπου στα 800 μέτρα από το σπίτι μου λίγο πριν βγεις στον κεντρικό δρόμο της περιοχής.

Τυχαία μπήκα για να πάρω φρέσκο ψωμί. Συνάντησα μια φιλική ατμόσφαιρα με τις δύο εξυπηρετικές Αγγλίδες, ντυμένες με άσπρες στολές, χαμογελαστές και στο βάθος την ήρεμη φιγούρα του Κρις. Να φουρνίζει και να φέρνει ζεστά τα γλυκά και τις πίτες του με πολύ επαγγελματικό και μεθοδικό τρόπο. Νόμιζα πως ήταν Ασιάτης στην αρχή αλλά φυσικά αυτές οι γνώριμες και τόσο ευχάριστες μυρωδιές, έπρεπε να το καταλάβω πως πρόκειται για ελληνική κουζίνα!

Έπαιρνα πάντα το ψωμί μου από εκεί αλλά παρακολουθούσα και τους σχεδόν μόνιμους πελάτες στο lunch break των κοντινών γραφείων και τις παραγγελίες τους για το καθημερινό πρόχειρο γεύμα τους. Δύο πράγματα άρεσαν πιο πολύ που μπορώ να πω πως και εγώ τα τίμησα δεόντως: οι μακρόστενες μανιταρόπιτες αλλά και τα κάροτ κέικ. Ένα γλυκό σε λαμαρίνες πάντα φρέσκο και λαχταριστό!

Το έπαιρνες σε ατομικές μερίδες. Φουσκωτό και αφράτο, ο συνδυασμός των υλικών ήταν απίθανος. Έμοιαζε πολύ με τη δική μας καρυδόπιτα, το ομολογώ. Αλλά από πάνω υπήρχε ένα στρώμα κρέμας με λιωμένο τυρί που πραγματικά ξέφευγε από την καθημερινότητα της γεύσης ενός ελληνικού ουρανίσκου. Μη βλέπετε τώρα που η φράση κάροτ κέικ είναι πασίγνωστη! Πριν λίγα χρόνια ήταν άγνωστο αυτό το ξενόφερτο γλυκό, ειδικά το στόλισμά του.

Άρχισα δειλά δειλά να το φτιάχνω στο σπίτι. Στην αρχή με το πηρούνι χτυπώντας υπομονετικά τα υλικά και δοκιμάζοντας διάφορες παραλλαγές. Αυτό που μου στοιχίζει πιο πολύ είναι που δεν το φωτογράφιζα! Αυτήν τη συλλογή από κάροτ κέικ, σήμερα θα την ήθελα πολύ!

Βέβαια στο σπίτι μου είναι πάντα ευπρόσδεκτο με οποιαδήποτε εμφάνιση. Και όπως βλέπω αυτήν την άμεση αποδοχή των κόπων μου νιώθω μια βαθιά ικανοποίηση!

Η τελευταία μου καροτκέικ επιχείρηση είναι αυτή που σας προτείνω. Θα την έλεγα «κάροτ κέικ 1^η παραλλαγή» αφού έχω ξαναδώσει περίπου την ίδια συνταγή σε κεκάκια παλιότερα. Κάποιες αλλαγές το μεταμορφώνουν περισσότερο σε γλυκό και είναι τέλειο για όσους έχουν ένα δυνατό sweet tooth!