Αυτό το Σαββατοκύριακο χιονάκι πάλι και πολύ κρύο! Όλες οι ωραίες ιδέες για διασκέδαση και χαλάρωση που με κρατάνε φρέσκια και active όλη την υπόλοιπη εβδομάδα, πήγαν στον βρόντο. Ούτε βολτούλες, ούτε αγορές μόνον από σπίτι σε σπίτι ή σε κάποια ζεστή και ανοιχτόκαρδη γωνιά ζαχαροπλαστείου που ξέρω πού θα επέλεγα για αυτά τα κρύα πρωινά του Σαββάτου και της Κυριακής. Και δε μιλάμε για το Rose Bakery του Παρισιού ή το Salon de Thé Angelina ή τη σοκολατερί  Fauchon που παρεμπιπτόντως αν θα ταξίδευα εκεί, θα αφιέρωνα δυο μέρες μόνον στην επίσκεψή τους, έτσι για απλή διασκέδαση.  Είναι αλήθεια πως και στην πόλη μας μερικά ζαχαροπλαστεία έχουν πια πολύ προσέξει τα χρώματα στους τοίχους, την παρουσίαση των γλυκών στις βιτρίνες, τις γεύσεις που κάποιες είναι μαγικά μοναδικές, τα καθίσματα και τα διακοσμητικά πάνω στα τραπεζάκια που πράγματι σου κάνει κέφι να καθίσεις και μαζί με το γλυκό να χαρείς ένα φλιτζάνι καφέ με παρέα. Ή και μόνος.

Γιατί δεν είναι μόνον η γεύση που μετράει αλλά και το τι βλέπεις και πόσο αρμονικά και με καλή διάθεση είναι όλα φτιαγμένα για να θέλεις να ξανάρθεις τουλάχιστον. Βέβαια, και το φτιαχτό γλυκό στο σπίτι έχει μια άλλη αίσθηση, καταρχήν μια πιο ισορροπημένη γεύση και πιο ξεκάθαρη αναγνώριση των υλικών που το αποτελούν. Τελευταία δε με νοιάζει καθόλου για τον κόπο ή τα έξοδα για να φτιάξεις κάτι, αρκεί να βγει ένα ευχάριστο αποτέλεσμα. Κάποτε έφτιαχνα τα γλυκά μου για να ταΐζω τις μικρές μου όμορφα πράγματα. Η μαμά μου ακόμη για να κερνάει τις φίλες της στην εβδομαδιαία συνάντηση καφέ στο σπίτι της.  Τώρα, για να βλέπω τη δημιουργία μου, πόσο τέλειο έγινε ένα κέικ, πόσες ομοιόμορφες είναι οι στρώσεις σε μια τούρτα και ποιο πιατάκι θα ταιριάζει με το χρώμα του γλυκού. Ματαιοδοξία; Μπορεί αλλά απερίγραπτη χαρά και σούπερ χαλάρωση.