…λέω πως κάπως έτσι θα ρωτούσε ένας ήρεμος Ελβετός τη γυναίκα του, κάποιο ηλιόλουστο πρωί, καθισμένος χαλαρά στην ξύλινη τραπεζαρία του. Και θα της χαμογελούσε, εκεί έξω στο γρασίδι της αυλής του σπιτιού του, δίπλα ακριβώς στη λίμνη με τα πεντακάθαρα νερά.

Και μετά θα σήκωνε το βλέμμα του να αντικρίσει την επιβλητική φιγούρα του απέναντι βουνού που καθρεφτίζεται μέσα στο νερό, κάτι σαν μια σκηνή από ταινία του JamesBond, που πρώτα σε εκπλήσσει με την απίθανη φυσική ομορφιά του τοπίου και μετά ακολουθεί η απερίγραπτη δράση…

Αχ αυτή η Ελβετία με τις ομορφιές της…

Από παλιά η Ελβετία για μένα σήμαινε τυράκι και σοκολάτα. Απλά έτσι νόμιζα…

Εκεί βέβαια ανακάλυψα πόσα πολλά ονόματα έχει μια σοκολατένια τρούφα και πόση ιεροτελεστία και αγάπη χρειάζεται όχι μόνον για να τη φτιάξεις αλλά για να την πιάσεις με μια μακριά λαβίδα, να την τοποθετήσεις απαλά σε ένα σικ λευκό σακουλάκι με τη φίρμα της σοκολατερί γραμμένη με χρυσά ή ασημιά γράμματα. Kαι να την ασφαλίσεις εκεί πριν την προσφέρεις ευγενικά στον επόμενο πελάτη…

Α, και πόσο νόστιμo και άκρως παχυντικό μπορεί να είναι ένα ρολάκι ελβετικής γραβιέρας σε αφράτο ψωμί απλόχερα παραγεμισμένο με  χοντρό αλάτι και soft full fat βουτυράκι!

Αλλά τελικά δεν είναι μόνον το κακάο και το γάλα που παίζουν τα τόσα γευστικά παιχνίδια τους σε αυτήν τη χώρα…

Πριν λίγες μέρες βρέθηκα μπροστά σε απίθανα τοπία, στις αντιθέσεις της φύσης με νερά, βουνά και κάποια άπειρα γρασίδια, στα υπέροχα σπίτια, σε πολλά λουλούδια και σε πεντακάθαρους δρόμους.

Μια γαλήνη που αλλάζει μόνον κατά βούληση του κάθε επισκέπτη που θέλει ίσως να σηκώσει μερικά έντονα κύματα αδρεναλίνης και αυτά όταν θα συμμετέχει σε αθλητικές εξορμήσεις ή θα πληρώνει για να απολαύσει τόσα πολλά συγκεντρωμένα υλικά ή φυσικά πράγματα.

Μια απίθανη χώρα θα έλεγα, με τρομερές ανθρώπινες αντιθέσεις που δε φαίνονται στην αρχή αλλά υπάρχουν, όπως παντού…

Αλλά και τοποθετημένη σε υπέροχο σκηνικό που πολλές φορές σε αφήνει άφωνο…

Μην φάτε κλασικά, μην ψωνίσετε ε, σχεδόν τίποτα, είναι όλα απαγορευτικά… Περπατήστε σε απλόχωρους δρόμους, αγναντεύστε, κυλιστείτε σε καταπράσινα λιβάδια, αναπνεύστε φρέσκο αέρα, αναρριχηθείτε, πλατσουρίστε στα κρυστάλλινα νερά ποταμών και λιμνών.

Και βέβαια πιείτε μια ζεστή σοκολάτα με συνοδεία ένα κομμάτι κέικ μήλου ή μια ελβετική τυρόπιτα…

Φυσικά μετά τις δικές μου σύντομες γευστικές επισκέψεις σε ελβετικά καφέ, ακολουθούν οι δοκιμές και οι προσπάθειες για ό,τι με εντυπωσίασε…

Τέλεια και πολύ ευχάριστα!