Ένα κουλουράκι για κάθε περίσταση

Σε ένα συγκεκριμένο μέρος που πάμε διακοπές κάθε καλοκαίρι και πάντα για συγκεκριμένες μέρες, δεν ξέρω πώς αλλά έχουμε αποκτήσει και συγκεκριμένες συνήθειες που δεν εφαρμόζονται πουθενά αλλού παρά μόνον εκεί!

Ποιες είναι αυτές, τώρα αν με ρωτάτε, είναι το ότι καταναλώνουμε κάθε είδους μπισκότα, αλλά με ιδιαίτερη προτίμηση στα κουλουράκια. Όλα είναι ευπρόσδεκτα αλλά εκείνα τα τυλιχτά πλεξουδάκια που βρίσκεις σε διάφορες μάρκες και μεγέθη αποτελούν το φετίχ του σπιτιού.

Το πρώτο κουτί, γεμάτο κάθε λογής κουλουράκια, συνήθως το φέρνει ο μεγαλύτερος της παρέας και το τοποθετεί, αμέσως μετά το ξεκλείδωμα της εξώπορτας και την είσοδο στο σπίτι, στην άκρη του πάγκου της κουζίνας.  Και αυτό μένει εκεί…για όλο το διάστημα των διακοπών.

Μήπως δεν τρώμε τα κουλουράκια; Όχι, τα ανανεώνουμε, αγοράζοντας καινούρια, αλίμονο μερικές φορές και κάθε δεύτερη μέρα! Γιατί όλοι περνώντας, ανοίγουν το κουτί και παίρνουν κάτι.

Όταν σερβίρεται ο καφές, απαραίτητα κουλουράκια! Όποιος περνάει για να πιει νερό, σηκώνει το καπάκι και τσακ! Παίρνει ένα. «Θα φάω ένα κουλουράκι για να πάρω το χάπι μου», λέει συχνά η μαμά. Το βράδυ πριν τον ύπνο μαζί με ένα ποτήρι γάλα, το πρωί κατά τις έντεκα, μετά από μια κοπιαστική δουλειά στον κήπο, μόλις τελειώσει το σιγύρισμα, πριν πάμε για μπάνιο…και πάει λέγοντας.

Είναι τόσο συχνές οι αγορές αλλά και τόσες οι ποικιλίες που εμφανίζονται σ’ αυτό το ταπεινό κατά τα άλλα χάρτινο περιτύλιγμα που κάποια στιγμή κοιτώντας το να μισοτσαλακώνεται από το άνοιξε-κλείσε, σκέφτηκα, γιατί να μην κάνω εγώ τα κουλουράκια μου και έστω για μια μέρα να τα προσφέρω μέσα στο αγαπημένο κουτί; Αλλά να βρω μια σούπερ συνταγή, σε χορταστικό μέγεθος που θα κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον των επισκεπτών στο …γνωστό μέρος της κουζίνας! Και ακριβώς αυτά φτιάχνω σήμερα, τέλεια, μαλακά, ιδιαίτερα γευστικά και είναι τα γεμιστά κουλουράκια Σαντορίνης!

-Θα σου πω και πάλι καλοξόδευτα, αλλά δεν έχουν ανάγκη την ευχή μου, λέει η μαμά μόλις βλέπει αυτά τα μοσχομυριστά, αφράτα ζυμωμένα κορδελάκια και σκάει στα γέλια.

(Visited 279 time, 1 visit today)

Η συνταγή...

Γεμιστά κουλουράκια Σαντορίνης

Θα χρειαστούμε

  • 400 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
  • 125 γρ. βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου
  • 125 γρ. ζάχαρη demerara(unrefined) ή ξανθή ζάχαρη από ζαχαροκάλαμο, και οι δυο ποικιλίες τριμμένες σε σκόνη στο μπλέντερ
  • 50 γρ. χυμός πορτοκαλιού (1,5 πορτοκάλια μέτριου μεγέθους)
  • Ξύσμα από μισό λεμόνι βιολογικό
  • 20 γρ. κονιάκ με διαλυμένο μέσα ½ κουτ. του γλυκού σόδα μαγειρική
  • ½ κουτ. του γλυκού μπαίικιν πάουντερ
  • Λίγο πασπάλισμα αλατιού
  • 2 αυγά
  • ¼ κουτ. του γλυκού γαρίφαλο τριμμένο
  • ½ κουτ. του γλυκού κανέλλα Κεϋλάνης –ή 1 κουταλάκι του γλυκού mixedspiceαντί για τα 2 τελευταία υλικά!
Γέμιση
  • 250 γρ. μέλι
  • 50 γρ. σουσάμι
  • 170 γρ. αμύγδαλα λευκά τριμμένα σε σκόνη στο μπλέντερ
  • 50 γρ. φρυγανιά τριμμένη
  • 2/3 από ασπράδι ενός αυγού
  • ½ κουταλ. του γλυκού κανέλλα Κεϋλάνης
  • ¼ κουτ. του γλυκού τριμμένο γαρίφαλο ή 1 κουτ. του γλυκού mixedspiceαντί για τα 2 τελευταία υλικά

Αυτήν τη συνταγή την ανακάλυψα σε ένα τεύχος του Γαστρονόμου, φτιαγμένη σε διπλάσια ποσότητα από την κα Βουτσινά. Την μίκρυνα και γίνονται περίπου 20 κομμάτια…πολύ γενναία σε μέγεθος. Χρησιμοποιώ την ακατέργαστη ζάχαρη που τρίβω σε σκόνη στο μπλέντερ και για μέλι πάντα μια πολύ καλή ποικιλία με κηρήθρα και μέλι πηχτό και πολύ φυσικό. Εκτός από το αλεύρι που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το ντίνκελ, όλα τα άλλα υλικά είναι πολύ υγιεινά. Επίσης την πρώτη φορά ίσως πελαγοδρομήσετε στο τύλιγμα αλλά μόλις τα δοκιμάσετε, θα τα ξαναφτιάξετε και η παραγωγή θα γίνεται ολοένα και πιο γρήγορα, όσο πάει και πιο εύκολα!

Διαδικασία

  1. Ετοιμάστε πρώτα τη γέμιση: Ανακατώστε σε ένα μπολ το μέλι, το σουσάμι, τα τριμμένα αμύγδαλα, την κανέλα και το γαρίφαλο και μετά τη φρυγανιά και το ασπράδι του αυγού. Θα χωρίσετε την ποσότητα του αυγού και το υπόλοιπο μαζί με τον κρόκο θα το χρησιμοποιήσετε για το άλειμμα των κουλουριών. Αφήστε το πηχτό μίγμα στην άκρη.
  2. Σε ένα γυάλινο κατά προτίμηση μπολ ή στο μπολ του μίξερ, χτυπήστε το βούτυρο με τη ζάχαρη για ένα αφράτο μίγμα.
  3. Προσθέστε ένα ένα τα αυγά.
  4. Ρίξτε τώρα τα υγρά υλικά: το χυμό πορτοκαλιού, το κονιάκ με τη σόδα. Ανακατέψτε.
  5. Προσθέστε το ξύσμα λεμονιού, την κανέλλα, το γαρίφαλο.
  6. Κοσκινίστε τώρα τα πρώτα 300 γρ. από το αλεύρι μαζί με το μπαίικιν πάουντερ και το αλάτι. Ανακατέψτε απαλά με το κουτάλι. Συνεχίστε να βάζετε αλεύρι μέχρι να γίνει μια μαλακή ζύμη που σχεδόν δεν κολλάει στα χέρια. Γιατί σε αυτήν τη φάση θα χρειαστεί να δοκιμάσετε τη ζύμη με τα χέρια. Να μην γίνει πολύ σκληρή αλλά και να μην κολλάει.
  7. Αφήστε για μισή ώρα το μίγμα να ξεκουραστεί.
  8. Βάζετε μπροστά σας ένα πιάτο με κάποια ποσότητα αλευριού, δίπλα σας το μίγμα με τη γέμιση και από την άλλη μεριά το μπολ με τη ζύμη. Παίρνετε μια ποσότητα ζύμης που είναι σαν ένα μικρό αυγό, το περνάτε ελαφρά από το αλεύρι για να μην κολλάει καθόλου και το πλάθετε όπως ένα κεφτεδάκι. Το ανοίγετε σε οβάλ σήμα και στην παλάμη σας ανασηκώνετε τις άκρες. Στο αυλάκι που σχηματίζετε βάζετε με το κουτάλι ένα κορδόνι από γέμιση.
  9. Κλείνετε τις άκρες μεταξύ τους και πλάθετε με τα χέρια ένα μακρουλό κορδόνι, περίπου 15 εκ., αφού το ξαναπεράσετε ελαφρά από το αλεύρι, αν βλέπετε ότι κολλάει ακόμη. Με την εξάσκηση, καταλαβαίνετε πόση ποσότητα αλευριού θα χρειαστεί γιατί το πολύ αλεύρι θα τα κάνει σκληρά και καθόλου ευκολόπλαστα.
  10. Τυλίγετε σαν κορδελάκι από αυτά που φοράμε στο πέτο συχνά για ένδειξη συμπαράστασης!.
  11. Βάζετε το κουλουράκι σας σε απόσταση το ένα από το άλλο, πάνω σε λαδόχαρτο στο ταψί κουζίνας. Χρειάζονται 2 ταψιά.
  12. Αν περισσέψει γέμιση, την πλάθετε και αυτήν σε στενόμακρο κουλουράκι και την περνάτε λίγο από το αλεύρι.
  13. Όταν τελειώσετε το πλάσιμο μπορείτε να τα αφήσετε να ξεκουραστούν λίγη ώρα. Πριν το ψήσιμο τα περνάτε με πινέλο και το αυγό που περίσσεψε, ανακατωμένο με το πιρούνι για λίγο. Ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 ⁰ C/αέρας Νο 4 για 20 λεπτά ή μέχρι να ροδίσουν στην επιφάνεια. Βγάζετε και περιμένετε 10 λεπτά να κρυώσουν.